Wojtek Mazolewski na Dużej Scenie, a Death by Chocolate i YB na Małej Scenie! Jacek Fedorowicz gościem spotkania na Akademii Sztuk Przepięknych!
Znamy kolejnych artystów, który na początku sierpnia wystąpią na 24. edycji Najpiękniejszego Festiwalu Świata. Jurek Owsiak, w trakcie cotygodniowej audycji „Zaraz Będzie Ciemno” w Antyradiu, ogłosił, że na Dużej Scenie Pol’and’Rock Festival wystąpi Wojtek Mazolewski z projektem „Chaos Pełen Idei”, a na Małej Scenie będzie można usłyszeć Death by Chocolate i YB prosto z Korei Południowej! Z festiwalowiczami na Akademii Sztuk Przepięknych spotka się Jacek Fedorowicz!
Pełen line-up tegorocznej edycji Najpiękniejszego Festiwalu Świata można znaleźć na oficjalnej stronie www.polandrockfestival.pl.
Wojtek Mazolewski „Chaos Pełen Idei”
Wojtek Mazolewski, lider Pink Freud oraz Wojtek Mazolewski Quintet, jest jednym z artystów najczęściej grających poza granicami naszego kraju.Prezentuje nowe oblicze polskiej muzyki w Europie, Ameryce Południowej i Azji. Wybuchowe, eklektyczne koncerty to znak firmowy muzyki Mazolewskiego. Energetycznie łączy tradycję z nowoczesnością.
Jego koncert na Pol’and’Rock Festival, będzie okazją aby przypomnieć, że muzyka nie ma ograniczeń. Wojtek od lat łamie stereotypy, współpracując z artystami na pierwszy rzut oka reprezentujących zupełnie inne muzyczne światy. 2 sierpnia na dużej scenie Najpiękniejszego Festiwalu na Świecie połączą się trzy na pozór różne gatunki: jazz, rock i polski folk.
W niesamowitą muzyczną podróż zabiorą Was razem z Wojtkiem jego wyjątkowi goście Ania Rusowicz, John Porter, Wojciech Waglewski, Chór Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. Jazzowego wyrazu doda występowi kwintet Wojtka Mazolewskie w składzie Joanna Duda, Marek Pospieszalski, Oskar Torok, Qba Janicki, Cyprian Baszyński i Piotr Chęcki.
Projekt będzie nawiązywał do ostatniej płyty Wojtka Mazolewskiego zatytułowanej “Chaos Pełen Idei”, która już pół roku po wydaniu uzyskała status Złotej Płyty.
London: https://www.youtube.com/watch?v=ZXeRWw3Q2SM
Polish Girl: https://www.youtube.com/watch?v=vQv-nGQPZzw
Death by Chocolate
Death by Chocolate to szwajcarska formacja rockowa, która może być znana publiczności Najpiękniejszego Festiwalu Świata z żywiołowego występu na 19. Przystanku Woodstock. Założona w 2003 roku kapela wydała 3 albumy studyjne i ma na koncie ponad 120 występów, zarówno na największych festiwalach w rodzimej Szwajcarii (między innymi koncert na Gurten Festival) jak i na najbardziej znanych imprezach muzycznych na kontynencie (wystąpili między innymi na Exit Festival w Serbii i na Przystanku Woodstock w Polsce). Szwajcarzy grali między innymi jako suport Bon Joviego, The Blue Van i The Answer. Koncertowali w Stanach Zjednoczonych, grając doskonale przyjęte koncerty w uznanych lokalach muzycznych takich jak Whiskey A Go Go, Viper Room i Roxy w Los Angeles. Death by Chocolate obyli też trasę koncertową po USA, przemierzając kraj od Phoenix po Seattle.
Death by Chocolate gra ciekawą odmianę muzyki rockowej – to pełen energii, mocy i pewności siebie rock zainspirowany klasycznym gitarowym graniem. Katapultą do sukcesu dla kapeli stała się ich druga płyta, czyli wydany w 2014 roku krążek „Among Sirens”. Muzycy zdobyli uznanie nie tylko publiczności ale też i ekspertów przemysłu muzycznego i dziennikarzy. O tym ostatnim świadczyć może nominacja w kategorii „Najlepszy Talent 2015” („Best Talent 2015”) w Swiss Music Awards (nagrody szwajcarskiego przemysłu muzycznego). Piosenki nagrane przez Death by Chocolate znalazły się też w pierwszej dziesiątce na szwajcarskich listach przebojów, a stacja radiowa SRF3 uznała kapelę za najlepszy zespół. Zespół zdobył też uznanie poza granicami kraju i w 2016 roku został nagrodzony podczas prestiżowej gali MUSEXPO Global Rock Summit w Los Angeles.
Szwajcarscy artyści mieli możliwość nagrania swojego trzeciego albumu pod okiem 4-krotnego laureata nagrody Grammy producenta Vance’a Powella (znany ze współpracy z Jackiem Whitem, kapelą The Dead Weather, Seasick Stevem czy Chrisem Stapletonem). Zainspirowany pobytem w Nashville, które przez wielu jest uznawane za amerykańską stolicę muzyki, gitarzysta Death by Chocolate, Mathias Schenk napisał 11 piosenek które znalazły się na najnowszej płycie zespołu. Płyta „Crooked For You” została wydana w marcu 2017 i umocniła pozycję zespołu na rynku muzyki rockowej.
Obecnie zespół tworzy i koncertuje w następującym składzie: Mathias Schenk, Thomas Schläppi, Daniel Schläppi, Daniel Wyttenbach, Kevin Chesham.
YB
YB to największy zespół rockowy w Korei Południowej. Ta niezwykle popularna kapela została założona w 1996 roku i dotychczas wydała 9 albumów studyjnych i 4 albumy nagrane podczas występów live. Zespół zanotował doskonałe wyniki sprzedaży, bo ich wydawnictwa rozeszły się w nakładzie ponad 2 000 000 egzemplarzy. Zespół YB cieszy się ogromną popularnością nie tylko w Korei Południowej, gdzie pojawia się na największych festiwalach jako headliner, ale też w Europie, gdzie ich koncerty wzbudzają duże zainteresowanie wśród fanów muzyki K-rock.
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w Korei przyniosły muzykom sławę, a pozycję YB na rynku muzycznym ugruntował występ w popularnym programie telewizyjnym „I Am A Singer”. Telewizyjne talent show okazało się kluczem do sukcesu, bo po występie w programie YB zagrał koncerty w Chinach, Japonii i wielu państwach europejskich. Często określani mianem kulturowych ambasadorów Korei Południowej, muzycy zostali dwukrotnie zaproszeni do występu w Pyeongyang, w Korei Północnej, co było przełomowym wydarzeniem w historii relacji dwóch zwaśnionych państw. W 2002 roku zespół YB dał bardzo wzruszający koncert w Korei Północnej. Występ w Korei Północnej powtórzyli wiosną 2018 roku, kiedy brali udział w koncercie na którym zagościł Kim Jong-Un. Muzyka którą tworzą Yoon Do-huyn (wokal, keyboard, gitara), Heo Jun (gitara, keyboard), Kim Jin-won (perkusja), Park Tae-hee (gitara basowa), Scott Hellowell (gitara) jest ciekawym połączeniem klasycznego rocka z elementami nowoczesnej muzyki rockowej. Muzycy czerpią inspirację ze współczesnej kultury południowokoreańskiej i są uznawani za pionierów typowo koreańskiego gatunku muzyki rockowej, czyli K-rocka. Zespół jest znany ze swoich żywiołowych występów, podczas których za każdym razem jest entuzjastycznie przyjmowany przez wielotysięczną publiczność, i z poruszających tekstów piosenek, w których promuje idee pokoju, miłości i tolerancji.
Koreańscy artyści po raz pierwszy zawitają do Polski i wystąpią na Małej Scenie Najpiękniejszego Festiwalu Świata w Kostrzynie nad Odrą.
Jacek Fedorowicz
Urodził się w Gdyni, w rodzinie warszawian pracujących w polskiej gospodarce morskiej. Jako siedmioletnie dziecko przeżył powstanie warszawskie. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom uzyskał w 1960). Był jednym z założycieli (m.in. ze Zbigniewem Cybulskim i Bogumiłem Kobielą) gdańskiego, studenckiego teatru Bim-Bom (w latach 1954–1960). Należał do składu aktorskiego tego teatru (główna rola Dobrego Ducha w pierwszym programie pt. Achaaa). Jeszcze w czasie studiów rozpoczął współpracę z gdańskim radiem jako autor i aktor, zaś jako autor i rysownik-karykaturzysta z prasą lokalną i ogólnopolską, tj. „Dookoła świata”, „Po prostu”, „Dziennik Bałtycki”, „Szpilki”, „itd” i inne.
W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe Poznajmy się, Małżeństwo doskonałe, Kariera i Runda. W latach 70. był współautorem radiowego (Program III) magazynu satyrycznego 60 minut na godzinę, gdzie występował w kilkunastu rolach, tworząc m.in. postacie Kolegi Kierownika i Kolegi Kuchmistrza. Prowadził też w radiu poranne pogadanki. Wraz z Piotrem Skrzyneckim prowadził pierwszy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 60. i 70. często występował na estradzie, najpierw w Kabarecie Wagabunda (m.in. z Marią Koterbską, Mieczysławem Czechowiczem i Bogumiłem Kobielą), potem w programie Popierajmy się (z Bohdanem Łazuką, Tadeuszem Rossem, Piotrem Szczepanikiem i Ryszardem Markowskim), a później, do stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich.
W 1980 wstąpił do „Solidarności”, współpracował z Radiem „S” Regionu Mazowsze związku. Na początku stanu wojennego zerwał wszelkie kontakty z państwowymi środkami przekazu. Wraz z żoną Anną zaangażował się w działalność Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Występował głównie na terenach kościelnych, tam urządzał też wystawy swoich karykatur i popierających opozycję rysunków, występował z odczytami w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Wtedy powstały audycje (audio i video) rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z jego pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego. W 1989 był współautorem audycji przedwyborczych Komitetu Obywatelskiego, w których m.in. omawiał zasady głosowania.
Od 1989 kontynuuje występy w formie wieczorów autorskich. Od 2006 był przez pewien czas gospodarzem seansów Z przymrużeniem kamery pokazywanych w telewizji Kino Polska TV. Od 1999 publikuje cotygodniowe felietony satyryczne – do 2008 w „Gazecie Telewizyjnej” (dodatku „Gazety Wyborczej”), następnie w środowym dodatku kulturalnym „GW”. Jest felietonistą polskiej edycji „Runner’s World”.
W latach 90. zaczął prowadzić w TVP program Dziennik Telewizyjny, który następnie przeszedł metamorfozę z programu o charakterze politycznym na program rozrywkowy. W 2005 program ten na kilka miesięcy zmienił nazwę na SEJF (Subiektywny Ekspres Jacka Fedorowicza). W 2006 satyryk odszedł z Telewizji Polskiej. W 2010 i w 2015 był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi. W 2010 z rekomendacji klubu parlamentarnego PO powołany w skład rady programowej TVP.
Postanowieniem z 4 grudnia 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Order ten odebrał 21 marca 2011 z rąk Bronisława Komorowskiego. W 2009 otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Nagrody i wyróżnienia:
– 1968 – Złoty Ekran (wspólnie z Jerzym Gruzą)
– 1968 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji (wspólnie z Jerzym Gruzą)
– 1975 – Złoty Mikrofon za radiowe programy rozrywkowe
– 1976 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji dla zespołu przygotowującego program 60 minut na godzinę
– 1987 – Nagroda „Solidarności” za programy satyryczne rozprowadzane w drugim obiegu na kasetach video
– 1994 – Nagroda Kisiela w kategorii publicystyki
– 1996 – Wiktor 1996
– 2000 – Grand Prix I Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku i nagroda za najlepszy program satyryczny (Dziennik Telewizyjny), kolejne różne nagrody na tym festiwalu w latach 2002–2006
– 2001 – Wiktor 2000
– 2002 – Gwiazda Telewizji Polskiej statuetka wręczona z okazji 50-lecia TVP „za oryginalne rozrywkowe programy telewizyjne”
– 2005 – Superwiktor
– 2007 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury
– 2008 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”
– 2017 – Gwiazda na Alei Gwiazd w Łodzi
Filmografia:
– Do widzenia, do jutra (1960)
– Małżeństwo z rozsądku (1966)
– Lekarstwo na miłość (1966)
– Piekło i niebo (1966)
– Kochajmy Syrenki (1967)
– Polowanie na muchy (1969)
– Motodrama (1971)
– Milion za Laurę (1971)
– Poszukiwany, poszukiwana (1972)
– Nie ma róży bez ognia (1974)
– Alternatywy 4 (1983)
-Orkiestra niewidzialnych instrumentów (2010)
– Dzień dobry, kocham cię! (2014)
