Lampedusa, Włochy, 13 stycznia 2017 r. – W 2016 r. drogą morską do Włoch dotarło 28 200 dzieci. Wśród nich aż 91%, czyli 25 800 to dzieci podróżujące bez opieki lub rozdzielone z rodzinami. W porównaniu do roku 2015 liczba ta jest ponad dwa razy wyższa.
Te liczby wskazują na rosnącą liczbę dzieci, które ryzykują utratę życia, aby dotrzeć do Europy, powiedział Lucio Melandri z UNICEF. Obecne procedury nie chronią wystarczająco dzieci, które znalazły się w zupełnie nieznanym środowisku. Aby otoczyć je opieką i zapewnić bezpieczeństwo potrzebny jest skoordynowany, europejski system i wspólne działania.
Większość dzieci, które w ubiegłym roku dotarły do Włoch bez opieki pochodzi z 4 krajów: Erytrei, Egiptu, Gambii i Nigerii. Są to głównie chłopcy w wieku od 15 do 17 lat, ale wśród nich były też młodsze dzieci i dziewczęta, które są szczególnie narażone na ryzyko wykorzystania seksualnego. Kilka dziewcząt, z którymi pracownicy UNICEF rozmawiali w tym roku w Palermo było zmuszonych w Libii do prostytucji. W ten sposób miały zapłacić za podróż łodzią przez Morze Śródziemne. Z kolei chłopcy, którzy docierają do Libii są zmuszani do pracy fizycznej.
Droga morska z Afryki Północnej do Włoch jest szczególna ze względu na niezwykle wysoki odsetek dzieci-uchodźców, które bez opieki docierają do Europy. Dla porównania – jedynie 17% dzieci, które w ubiegłym roku dotarły do Grecji drogą morską podróżowało samotnie.
Obecność na szlaku śródziemnomorskim tak wielu dzieci podróżujących bez opieki lub rozdzielonych z rodzicami jest bezprecedensowa, mówi Melandri. To poważny i narastający problem. Niezależnie od przyczyn, które zmuszają dzieci do podjęcia samodzielnej podróży, niezbędne jest wdrożenie zintegrowanego systemu zapewniającego im opiekę i ochronę.
UNICEF kontynuuje swoją pracę na rzecz zapewnienia opieki i ochrony dzieciom-migrantom i dzieciom-uchodźcom oraz apeluje o:
Zapewnienie tym dzieciom ochrony przed przemocą i wykorzystaniem; zakończenie przetrzymywania dzieci starających się o status uchodźcy poprzez wdrożenie innych, praktycznych rozwiązań, nierozdzielanie rodzin, ponieważ jest to najlepsza forma ochrony dla dziecka, a także zapewnienie dzieciom odpowiedniego statusu prawnego; zapewnienie dzieciom dostępu do edukacji, opieki medycznej i innych podstawowych usług; podjęcie działań ograniczających przyczyny masowych migracji oraz podjęcie działań zwalczających ksenofobię, dyskryminację i marginalizację.
